Adıl

1-)ÂDİL-İ MUTLAK

Mutlak ve hakiki adalet sahibi. Yegane mutlak adalet sahibi Allah'tır. Allah herkese yaptığının karşılığını verir. Hiç kimseye zulmetmez. "Şüphesiz Allah zerre kadar haksızlık yapmaz. " (en-Nisa, 4/40) insanların kendileri aciz ve noksan oldukları için adaletleri de tam değildir. Ne kadar adaletli olmaya çalışsalar, hakkıyla adalet yapamazlar. Allah ise her türlü acizlik ve noksanlıktan yücedir. O nedenle O'nun adaleti tam ve kamildir. O, mutlak adalet sahibidir.

Allah kullarına ve bütün mahlukata asla zulmetmez. O şöyle buyurur: "Bu azab sizin yaptıklarınızdan dolayıdır. Yoksa Allah kullara asla zulmedici değildir. " (Âlu İmran, 3/182). (Ayrıca bk. el-Enfal, 8/51; el-Hacc, 22/10; Fussilet, 41/46; Kaf, 50/29)

İnsanlar ve toplumlar ancak Allah'ın emir ve yasaklarının egemen ve hükümlerinin yürürlükte olduğu ortamlarda tam bir adalete kavuşur ve tam mutlu bir hayat sürebilirler.

Durak PUSMAZ

2-)Zamir.

3-)(Derleme., adsı, içlem, adınsı, adcıl) Kişi, özlük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek, varlıkların yerini tutan sözcük: Ben, sen, o, biz, siz, onlar; kendim, kendin, kendi (kendisi) , kendimiz, kendiniz, kendileri; bu (bunlar) , şu (şunlar) , o (onlar) ; kim (kimi, kime, kimde, kimden, kimin) ; ne (neyi, neye, nede, neden, neyin) ; biri, birisi, birbiri vb.

Bu bilgi faydalı oldu mu ?