Kadınla Musafaha Nedir

1-)

Islam fıkhında (hukukunda) genel kaide olarak: "Bakılması helal olan yere dokunulması da helaldir." Bundan sadece erkeğe göre yabancı kadınlar istisna edilir. Mesela erkek, Hanefi mezhebine göre, yabancı bir kadının eline ve yüzüne belli şartlarla bakabıldiği halde, dokunması caiz değildir. Buna göre, kadınla musafaha (tokalaşma), kadın genç ve şehvet duyabilecek yaşta ise ittifakla haramdır. Bu konudaki rivayetlerin hemen hemen hepsi ve sahih olanları Rasullüllah Efendimizin kadınlarla tokalaşmadığını söyler. Ümeyme bint Rakika kadınların biatını anlatır ve: "Allah Rasullü bizim hiç birimizle musafaha yapmadı, gidin artık, sizinle biatlaşmış olduk, yüz kadına diyecegim de, bir kadına dediğimden ibarettir, buyurdu" ( Taberi XXVNI/80). Aişe validemiz: "Vallahi Allah Rasullünün eli asla bir kadının eline değmedi. O kadınlarla sözle biatlaştı" demiştir. ( Kurtbi XVNI(71)) Hz. Aişe validemiz bunu çok sonraları söylemiş olacağına göre, Akabelerde vuku bulan "Bey'atü'n-nisa" hakkında Rasulüllah'tan bilgi almış olması gerekir. Aksi halde böyle te'kidli bir yemin etmesine anlam verilemez. Bunun anında Rasulüllah'ın kadınlarla elinde elbise varken, bir kab içindeki suya, ellerini birbirine değdirmeden sokarak biatlaştığı haberleri de vardır. Bunlar da onun kadınlarla tokalaşmadığını gösterir. Suyuti, Taberani'den alarak, Allah Rasulü'nün kadınlarla "elbise altından" (tahtes'sevbi) tokalaştığı rivayetini, zayıf olduğunu belirterek verir. ( el-Cami'u's sağir (fethu'I-Kadir) V/221 ) Gümüşhanevi aynı hadisi şerhederken "bez altından=tahtes'sevbi" ibaresini "yani arada bir engel olmaksızın (bila hailin) diye açıklar ki, ( Levami'u'I-‚ukul V/605) doğrusu garip karşılanmalıdır. Ama hadis her halükarda zayıftır. Safa tepesinde Allah Rasulü kadınlarla biatlaşırken Hz. Ömer'in de onlarla musafahalaştığı rivayeti de vardır. (Kurtubi agk.) Ancak sahih kaynaklarda buna da rastlayamadık. Aksine onunla ilgili olarak meşhur olan rivayet şudur: Ümmi Atiyye anlatıyor: "Rasulüllah Medine'ye gelince Ensar kadınlarını bir evde topladı. Sonra Ömeri bize gönderdi. Ömer gelip selam verdi. O evin dışından elini uzattı, biz de içinden uzattık. O da, Allah'ım şahid ol!, dedi" ( Taberi .; Kurtubi agk.) Görüleceği gibi burada musafaha değil, el uzatma vardır. Şehvet duyulmayacak derecede yaşlı kadınlara gelince: Hanefi fıkhının meşhur kitaplarından olan el-Hidaye, onlarla musafahalaşmakta mahzur olmadığını söyler ve delil olarak Hz. Ebubekir'in süt annesinin bulunduğu kabilelere gittiğinde kocakarılarla musafahalaştığı ve Abdullah b. Zübeyr'in hasta bakıcı olarak bir kocakarı tuttuğu, ona ayağını ovdurup başını kaşıttığı haberlerini zikreder. ( Merginani, el-Hidaye IV/84) Kadizade Efendi Hidaye'nin bu kısmını serhederken "el-Muhit" ve başkalarından diye bir de Rasulüllah Efendimizin bey'atta, "genç kadınlarla değil ama yaşlılarla musafahalaşırdı" rivayetini verir. (Fethu'I-Kadir (Tekmile) VNI/98 NNI/461 eski)) Fakat Hidaye'nin hadislerini tahriç eden Zeyla'iye başvurduğumuzda: Hem bu rivayetin hem de Hz. Ebubekir ve Abdullah b Zübeyr'le ilgili rivayetlerini "garib" olduğunu söyler. ( Nasbu'r-raye IV/240) Aynı konuda çalışması olan Ibn Hacer ise, bu üç rivayeti de hiç bir yerde bulamadığını söyler. (ed-Diraye N/225; Konu hakkında ayrıca bk. Merdavi, el-insaf 8/32)

Taberi, Ebu Süfyan'in karısı Hind'in müslüman olduğunda, biat için gelip Rasulüllah'ın elini tuttuğunu kaydeder ki, (Taberi XXVlll/78) bunun için de biz aynı şeyi söylüyoruz.

Netice olarak, Merginan-i gibi .müdekkik bir fıkıhçının, nereden aldığı bulunamamış olsa bile, verdiği bir rivayeti hiç hesaba katmamak da uygun olmayabilir. Buna göre, fitneden emin olunan ihtiyar kadınlarla musafaha yapılabilirse de, sahih rivayetlerle anlatılan Rasulüllah'ın fiiline uymak ve namahrem olmaları halinde onlarla da musafahalaşmamak en emin yoldur. (Allah'u a'lem)

Bu bilgi faydalı oldu mu ?