Muhammed Bin Abdülvehhab Biyografisi
Muhammed Bin Abdülvehhab : Vehhâbîliğin kurucusu. “Şeyh-i Necdî” diye de bilinir. Bilindiği gibi bu lakab şeytanın da ismidir. Temim kabîlesine mensuptur. 1699 (H.1111) senesinde Necd Çölündeki Hureymile kasabasına bağlı Uyeyne köyünde doğdu. 1791 (H.1206) senesinde öldü.
Gençliğinde önce ticâretle uğraşan Muhammed bin Abdülvehhâb, Basra, Bağdat, İran, Şam ve Hindistan taraflarına gitti. Şam’da tahsil yaptı. Bu sırada Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleri doğru bilgilere uymayan bozuk görüşler ileri süren İbn-i Teymiyye’nin kitaplarını okudu ve fikirlerinin tesirinde kaldı. 1730 senesinde Necd’e dönerek, köylüler için küçük din kitapları yazdı. Bu kitaplara mûtezile ile diğer bozuk fırkalardan aldığı kendi düşüncelerini de karıştırdı. Fikirlerini önce kendi çevresinde yaymaya çalıştı. 1744 senesinde Riyâd yakınlarındaki Der’iyye kasabasına yerleşti. Der’iyye ahâlisi ve şeyhleri olan Muhammed bin Suûd buna tâbi oldular. Muhammed bin Suûd’la işbirliği yapan Muhammed bin Abdülvehhâb çevreden güçlü bir destek sağladı. Kendi düşünce ve görüşleri doğrultusunda hareket etmeyen Müslümanları doğru yoldan ayrılmış birer müşrik kabûl edip, bunların kanlarının ve mallarının helâl olduğunu bildirdi. Peygamberimizi sallallahü aleyhi ve sellem, başka peygamberleri ve evliyâyı vesîle ederek Allahü teâlâdan bir şey istemeye ve bunların kabirlerini ziyâret etmeye şirk dedi. Böylece binlerce İslâm âlimine muhâlefet etti. Kendisine kâdı, Muhammed bin Suûd’a hâkim ismini vererek gelecekte çocuklarının bu makâma geçmelerini temin eden bir kânun hazırlattı. Başta kardeşi Süleymân olmak üzere, Ehl-i sünnet âlimleri Muhammed bin Abdülvehhâb’ın fikirlerinin bozuk olduğunu ve Ehl-i sünnet îtikâdından ayrıldığını bildirdiler ve kuvvetli vesîkalarla kitaplar yazarak Müslümanları uyandırmaya çalıştılar. Gâyesi Hicaz ve Irak bölgelerini ele geçirip, ayrı bir devlet kurmak olan Muhammed bin Abdülvehhâb, 1765 senesinde ölen Muhammed bin Suûd’un oğlu Abdülazîz bin Muhammed’le işbirliği yaptı. Abdülazîz bin Muhammed, Muhammed bin Abdülvehhâb’ın uygun görmesiyle hilâfetini îlân etti. 1791 senesinde ölen Muhammed bin Abdülvehhâb’ın İngilizler tarafından da desteklenen bu bozuk fikirleri daha sonra dînî ve siyâsî bir görüş olarak Arabistan yarımadasına hâkim oldu.
Muhammed bin Abdülvehhâb’ın gösterdiği bozuk ve çirkin birçok inanışlar varsa da başlıcaları üç tânedir.
1. Amel îmânın parçasıdır. Namaz kılmak farz olduğuna inandığı hâlde, tenbellikle bir namaz kılmıyanın îmânı gidermiş. Bir sene zekâtını vermiyen hasis bir kimse, kâfir olurmuş. Böyle olan Müslümanları öldürmeli, mallarını kendi görüşünde olanlara dağıtmalı imiş.
2. Peygamberlerin aleyhimüsselâm ve evliyânın rûhlarını vesîle etmek, korktuklarından kurtulup, umduklarına kavuşmak için duâ etmelerini onlardan istemek şirk imiş.
3. Kabirler üzerine türbe yapmak ve türbelerde namaz kılmak, orada hizmet ve ibâdet edenler için kandil yakmak ve ölülerin rûhlarına sadaka adamak caiz değil imiş. Bunların üçü deAllahü teâlâdan başkasına tapınmak imiş.
Muhammed bin Abdülvehhâb’ın görüşlerinin bozuk olduğunu kardeşi Süleymân bin Abdülvehhâb Es-Sevâik-i İlâhiyye fî Reddi ale’l-Vehhâbiyye, Mekke müftîsi Ahmed Zeyni Dahlan Hulâsât-ül-Kelâm, Dâvûd bin Süleyman Bağdâdî El-Minhaf-ül-Vehhâbiyye kitaplarında vesîkalarla isbât etmişlerdir.
Muhammed Bin Abdülvehhab : Muhammed bin Abdülvehhab . siyaset adamı
Vehhabiliğin kurucusu
'Şeyh-i Necdi' diye de bilinir. Bilindiği gibi bu lakab şeytanın da ismidir. Temim kabilesine mensuptur. 1699 (H.1111) yılında Necd Çölündeki Hureymile kasabasına bağlı Uyeyne köyünde doğdu. 1791 (H.1206) yılında öldü.
Gençliğinde önce ticaretle uğraşan Muhammed bin Abdülvehhab, Basra, Bağdat, İran, Şam ve Hindistan taraflarına gitti. Şam’da tahsil yaptı. Bu sırada Ehlisünnet alimlerinin bildirdikleri doğru bilgilere uymayan bozuk görüşler ileri süren İbniTeymiyye’nin kitaplarını okudu ve fikirlerinin tesirinde kaldı. 1730 yılında Necd’e dönerek, köylüler için küçük din kitapları yazdı. Bu kitaplara mutezile ile diğer bozuk fırkalardan aldığı kendi düşüncelerini de karıştırdı. Fikirlerini önce kendi çevresinde yaymaya çalıştı. 1744 yılında Riyad yakınlarındaki Der’iyye kasabasına yerleşti. Der’iyye ahalisi ve şeyhleri olan Muhammed bin Suud buna tabi oldular. Muhammed bin Suud’la işbirliği yapan Muhammed bin Abdülvehhab çevreden güçlü bir destek sağladı. Kendi düşünce ve görüşleri doğrultusunda hareket etmeyen Müslümanları doğru yoldan ayrılmış birer müşrik kabul edip, bunların kanlarının ve mallarının helal olduğunu bildirdi. Peygamberimizi sallAllahu aleyhi ve sellem, başka peygamberleri ve evliyayı vesile ederek Allahu Teala’dan bir şey istemeye ve bunların kabirlerini ziyaret etmeye şirk dedi. Böylece binlerce İslam alimine muhalefet etti. Kendisine kadı, Muhammed bin Suud’a hakim ismini vererek gelecekte çocuklarının bu makama geçmelerini temin eden bir kanun hazırlattı. Başta kardeşi Süleyman olmak üzere, Ehlisünnet alimleri Muhammed bin Abdülvehhab’ın fikirlerinin bozuk olduğunu ve Ehlisünnet itikadından ayrıldığını bildirdiler ve kuvvetli vesikalarla kitaplar yazarak Müslümanları uyandırmaya çalıştılar. Gayesi Hicaz ve Irak bölgelerini ele geçirip, ayrı bir devlet kurmak olan Muhammed bin Abdülvehhab, 1765 yılında ölen Muhammed bin Suud’un oğlu Abdülaziz bin Muhammed’le işbirliği yaptı. Abdülaziz bin Muhammed, Muhammed bin Abdülvehhab’ın uygun görmesiyle hilafetini ilan etti. 1791 yılında ölen Muhammed bin Abdülvehhab’ın İngilizler tarafından da desteklenen bu bozuk fikirleri daha sonra dini ve siyasi bir görüş olarak Arabistan yarımadasına hakim oldu.
Muhammed bin Abdülvehhab’ın gösterdiği bozuk ve çirkin birçok inanışlar varsa da başlıcaları üç tanedir.
1. Amel imanın parçasıdır. Namaz kılmak farz olduğuna inandığı halde, tenbellikle bir namaz kılmıyanın imanı gidermiş. Bir sene zekatını vermiyen hasis bir kimse, kafir olurmuş. Böyle olan Müslümanları öldürmeli, mallarını kendi görüşünde olanlara dağıtmalı imiş.
2. Peygamberlerin aleyhimüsselam ve evliyanın ruhlarını vesile etmek, korktuklarından kurtulup, umduklarına kavuşmak için dua etmelerini onlardan istemek şirk imiş.
3. Kabirler üzerine türbe yapmak ve türbelerde namaz kılmak, orada hizmet ve ibadet edenler için kandil yakmak ve ölülerin ruhlarına sadaka adamak caiz değil imiş. Bunların üçü deAllahu Teala’dan başkasına tapınmak imiş.
Muhammed bin Abdülvehhab’ın görüşlerinin bozuk olduğunu kardeşi Süleyman bin Abdülvehhab Es-Sevaik-i İlahiyye fi Reddi ale’l-Vehhabiyye, Mekke müftüsü Ahmed Zeyni Dahlan Hulasat-ül-Kelam, Davud bin Süleyman Bağdadi El-Minhaf-ül-Vehhabiyye kitaplarında vesikalarla isbat etmişlerdir.
Bu bilgi faydalı oldu mu ?
