Simya Nedir

1-)Alm. Alchimie (f), Fr. Alchimie (f), İng. Alchemy. Topraktan gümüş ve altın yapmayı gaye edinen bir büyü çeşidi. İbranice’de “sim ye” şeklinde ve Allah’ın ismi manasında olan bu kelime, Arapça’ya simya olarak geçmiş olup, sihir ve büyücülükle uğraşanların ilmine denir. Sihir yapanların, yani büyücülerin kullandığı terkipleri, maddeleri, yağları ve sıvıları bildiren bir ilim dalıdır. Simya ilmiyle uğraşanların sihri, bugünkü hipnotizma gibidir. İbn-i Haldun, kitabında simyanın sihrin üçüncü sınıfı olduğunu söyler. Simyacılar, harflerin gizli kuvvetlerinin olduğunu bildirirler. Bir varlığın özünü anlamak için bazı harf ve sayıları bilmek gerektiğini savunurlar.

Ortaçağlarda hurufilik vs. gibi bazı bozuk itikatlı gruplar, simya ile uğraşmışlardır. Bu ilimden, yani hipnotizmadan faydalanarak kendilerini evliya gibi gösterip, temiz Müslümanları, içine çekmeye ve maksatları uğrunda kullanmaya çalışmışlardır. Ancak hakiki İslam alimleri bunların bozukluklarını ortaya koyduklarından taraftarları pek fazla olmamıştır.

Kimya ilmi ile simya ilmi, bilgisi az olanlar ve maksatlı kimseler tarafından çok defa birbirine karıştırılmaktadır. Halbuki kimya ilmi simya ilminden çok farklıdır. İslam dünyasında birçok büyük kimyager yetişmiş ve kimya ilmine ait kıymetli eserler yazılmıştır. Batıdaki kimya bilginleri asırlar boyunca bu eserleri okuyarak yetişmişlerdir. Ancak misyoner zihniyetiyle yazılan batı menşeli bazı eserlerde hem Hıristiyanlığın propagandasını yapmak, hem de batı gençliğinin Müslümanları ve İslamiyeti tanıyıp öğrenmelerine mani olmak için Müslüman kimyacılar, simyacı olarak tanıtılmaktadır. Müslüman kimyacıların kitaplarını, okuyan batılı fen bilginleriyse, hakikatı görmekte ve eserlerinde yazmaktadırlar. Mesela İbn-i Hayyan (Paris 1928) adlı yayınında, Müslüman fen alimlerinden Cabir’in, 8. yüzyılda yaşadığını, İmam-ı Cafer-i Sadık’ın talebesi olduğunu, modern kimyanın kurucularından sayılmasının gerektiğini, kendisinin Boyle ve Lavoisier ile kıyaslanabilecek değerde bulunduğunu belirtmektedir. Kimya kelimesinin aslı İbranice olup, “Kim ye” şeklindedir. Allah’tan bir ayet manasındadır. İslam alimleri kimyayı “Maden cevherlerinin özelliklerini, yapılarını değiştirip, yeni ve başka bir özellik yapma yollarını anlatan ilim” şeklinde tarif etmişlerdir.

İmam Fahreddin-i Razi, kimya ilminin mümkün olduğunu Mebahis-i Maşrıkıyye ve Mulahhas adlı kitaplarda ispatlamıştır. Bu kitaplarında Fahreddin-i Razi “Maden filizlerinin hepsinin arasında, bir cinsten (atomlardan teşekkül etme bakımından) bir çeşit ortaklık vardır. Birinden diğerine (bir bileşikten diğer bir bileşiğe) geçmek mümkündür. Tabiatlarında imkansız ve olmaz diye bir şey yoktur.” demektedir.

Cabir, maddelerin transmutasyonuna inanıyor ve bir cismi kendisini ihtiva etmeyen bir başka cisimden elde etmek mümkün değildir, diyordu. Kitaplarında kavurmadan, sublimleştirmeden, aktarmadan, eritme ve damıtma vb. metodlardan bahsetmektedir. Ayrıca transmutasyon veya bazı reaksiyonlar için etken (katalizör) olarak tuzlardan, şaplardan, asitlerden, camdan, borakstan, kuvvetli sirkeden ve ateşten istifade etmek hakkında, doğru ve ciddi bilgiler yazmaktadır. 866 yılında doğan Türk Dr. Ebu Bekr Razi, İslamın yetiştirdiği büyük kimyacılardan biridir. Batıda Rhazes ismiyle bilinen Razi’nin Kitabü’l Medhal et-Talim (İlme Giriş Kitabı), Kitabü’ş-Şevahid (Şahitler Kitabı), Kitabü’l Esrar (Sırlar Kitabı) ve Kitabü’s-Sırr el-Esrar (Sırların Sırrı Kitabı) gibi kimya kitapları vardır. Kimyayı tıbba uygulamış ve Cabir’den üstadım(hocam) diyerek bahseder.

2-)Alşimi.

Bu bilgi faydalı oldu mu ?