Kutb-İ İrşad Nedir

1-)Kutb-i irşad, alemin irşadı ve hidayeti için feyzlerin gelmesine vasıta olur. Kutb-i irşadın her zaman bulunması lazım değildir. Öyle zamanlar olur ki, alem imandan ve hidayetten büsbütün mahrum kalır. Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem, zamanının kutb-i irşadı idi. (İmam-ı Rabbani)

Kutb-i irşad ile bütün insanlara iman ve hidayet gelmektedir. Kalbi bozuk olanlara gelen feyzler, dalalet (sapıklık), kötülük haline dönerler. Bu, şeker hastasına verilen kıymetli gıdaların, onun kanında zehir haline dönmesine benzer. Yahut safrası bozuk olana tatlının acı gelmesi gibidir. Kutb-i irşad, kamil ve mükemmil (yetişmiş ve yetiştirebilen) olup, ender yetişir. Asırlardan, uzun yıllardan sonra, bir tane bulunursa yine büyük nimettir. Her şey onunla nurlanır. Onun bir bakışı kalb hastalıklarını giderir. Bir teveccühü, beğenilmeyen kötü huyları silip süpürür. (İmam-ı Rabbani)

Kemalat-ı ferdiyyeye de sahib olan kutb-i irşad çok az bulunur. Asırlardan, çok uzun zaman sonra, böyle bir cevher dünyaya gelir. Kararmış olan alem, onun gelmesi ile aydınlanır. Onun irşadının ve hidayetinin nurları, bütün dünyaya yayılır. Yer küresinin ortasından Arşa kadar, herkese rüşd, hidayet, iman ve ma'rifet onun yolu ile gelir. Herkes ondan feyz alır. Arada o olmadan kimse bu nimete kavuşamaz. Onun hidayetinin nurları, bir okyanus gibi (çok kuvvetli radyo dalgaları gibi) bütün dünyayı sarmıştır. O derya sanki buz tutmuştur. Hiç dalgalanmaz. O büyük zatı tanıyan ve seven bir kimse, onu düşünürse yahut o, bir kimseyi sever onun yükselmesini isterse, o kimsenin kalbinde, sanki bir pencere açılır. Bu yoldan, sevgisi ve ihlasına göre, o deryadan, kalbi feyz alır. Bunun gibi, bir kimse, Allahü tealayı zikr ederse ve bu zatı hiç düşünmezse mesela onu tanımazsa, yine ondan feyz alır. Fakat birinci feyz daha büyük olur. Onu inkar eder, beğenmezse, yahut o büyük zat bu kimseye kırılmışsa, Allahü tealayı zikretse bile rüşd ve hidayete kavuşamaz. Ona inanmaması veya onu incitmiş olması feyz yolunu kapatır. O zat bunun istifadesini istememiş olmasa bile, onun zararını istemese bile, hidayete kavuşamaz. Rüşd ve hidayet, var görünür ise de yoktur. Faydası çok azdır. O zata inanan ve sevenler, onu düşünmeseler de ve Allahü tealayı zikretmeseler de yalnız sevdikleri için, rüşd ve hidayet nuruna kavuşurlar. (İmam-ı Rabbani)

Bu bilgi faydalı oldu mu ?