Temim-İ Dari Nedir

1-)Eshab-ı kiramın meşhurlarından. İsmi Temim bin Evs, künyesi Ebu Rukayye’dir. Doğum ve vefat tarihi bilinmemektedir. Lahm kabilesinin bir boyu olan Benü’d-dara mensup olduğu için Dari diye tanınmıştır. Önce Nasrani (Hıristiyan) alimlerindendi. Hicretin dokuzuncu senesinde Müslüman oldu.

Temim-i Dari radıyallahü anh, Medine’de yerleşti. Peygamber efendimiz Filistin’deki Hebran, yani Halilürrahman idaresini ona vermişti. Temim-i Dari radıyallahü anh, Peygamber efendimize:

“Ya Resulallah! Filistin’de benim komşularım ve kabilem var. Onların Ceyrun ve Avnun adlı iki köyleri mevcut. Allahü teala Şam’ın fethini nasip ederse, bu iki köyü bana verir misiniz?” deyince Peygamber efendimiz:

“Onlar senin olsun.” buyurdular.

Bunun üzerine Temim-i Dari hazretleri: “Bu hususta senet isterim.” deyince Peygamber efendimiz ona yazılı bir senet verdi. Hazret-i Ebu Bekr’in hilafeti sırasında bu hususta ondan da bir senet aldı. Hazret-i Ömer’in hilafeti sırasında Şam ve Filistin fethedilince, o köyler Temim-i Dari hazretlerine ıkta olarak verildi.(Bkz. Ikta)

Temim-i Dari radıyallahü anh, hazret-iÖmer’in halifeliği sırasında da Medine-i münevverede ikamet etti. Halife’nin emri üzerine Ramazan-ı şerif ayında Mescid-i Nebi’de teravih namazı kıldırdı. Geceleri çok namaz kılardı. Bazan namazda kıyamdayken bir ayet-i kerimeyi sabaha kadar okur, rüku ve secde yaparak namazı tamamlar ve çok ağlardı.

Bir rekat namazda Kur’an-ı kerimin hepsini hatmetmek yalnız dört kişiye nasip olmuştur. Bunlardan biri Temim-i Dari hazretleridir. Diğerleri hazret-i Osman, Said bin Cübeyr ve İmam-ı A’zam Ebu Hanife’dir.

Temim-i Dari radıyallahü anh, keramet sahibiydi. Bu halini hazret-i Ömer yakinen bilirdi. Eshab-ı kiram radıyallahü anhüm ve Tabiin-i ızam da onun kerametini görmüşlerdir. Bir defasında Harra taraflarında bir yangın çıkmıştı. Hazret-iÖmer hemen Temim-i Dari’ye (radıyallahü anh) giderek; “Kalk şu ateşi söndür!” buyurdu. O da tevazu göstererek: “Ey Mü’minlerin emiri! Ben neyim ve kimim ki, bu yangını söndüreyim.” dedi. Daha sonra hazret-i Ömer ile birlikte yangının çıktığı yere gittiler.

Bu hadiseyi nakleden ravi şöyle anlatmıştır:

“Ben de onları takip ettim. Ateşe doğru yürüdüler. Temim-i Dari eliyle ateşi öyle bir topladı ki, ateş vadiye doğru çekildi. Sonra ateşin peşinden gidip vadiye girdi. Hazret-i Ömer de bu hadiseyi açıkça gördü.”

Temim-i Dari radıyallahü anh, hazret-i Ömer devrinde Medine’den Şam’a gitti. Hazret-i Osman’ın şehit edilmesine kadar Şam’da kaldı. Bu hadise üzerine fitneye karışmamak için Filistin’e oradan da Beyt-i Makdis’e geçti. Bir rivayete göre orada, diğer bir rivayete göre de Şam’da vefat etmiştir.

Temim-i Dari hazretleri bir Nasrani alimiyken Müslüman olmakla şereflenmesinden dolayı duyduğu memnuniyeti şöyle ifade etmiştir:

“Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem; “Bu din gece ve gündüzün devam ettiği her yere mutlaka ulaşacak. Allahü teala bu dinin şerefle ve zorla girmediği hiçbir köy ve şehir bırakmayacak. Allahü teala orada İslamı ve Müslümanları muzaffer, küfrü de zelil ve hakir kılacak.” buyurdu.” dedikten sonra; “Ben buna kendi kabilem içinde şahit oldum. Müslüman olanlar hayra, şeref ve galibiyete kavuştular. Küfürde ısrar edip, Müslüman olmayanlar da zelil, hakir kalıp cizye vermeye mecbur kaldılar!”

Temim-i Dari’den (radıyallahü anh) Abdullah bin Mevhib, Şurahbil ibni Müslim, Kabisa bin Züveyb, Ata ibni Zeyd ve Leysi hadis-i şerif rivayet etmişlerdir.

Bu bilgi faydalı oldu mu ?