Zuhruf Suresi Nedir

1-)ZUHRUF SÛRESİ



Kur'an-ı Kerim'in kırk üçüncü suresi. Seksen dokuz ayet, sekizyüz otuz üç kelime ve üç bin dörtyüz harfdir.

Fasılası mim, lam ve nun harfleridir.

Mekki surelerden olup Fussilet ve Şura suresi ile aynı dönemde nazil olmuştur. Bu surelerin konulan, bir zincirin halkaları gibi birbirine benzemektedirler. Adını otuz beşinci ayetinde geçen Zuhruf kelimesinden almıştır.Süs, altın ve mücevher demektir. Çoğulu zeharif'tir. Bu ayetin, önceki iki ayetle beraber mealleri şöyledir.

"İnsanlar (küfürde birleşen) bir tek ümmet olacak olmasaydı, Rahman'ı inkar edenlerin evlerine gümüşten tavanlar ve üzerine binip çıkacakları merdivenler yapardık. Ve evlerine kapılar ve üzerine yaslanacakları koltuklar, kanepeler ve nice süsler verirdik. Bütün bunlar, sadece dünya metaından (geçici dünya malından) ibarettir. Âhiret ise, Rabb'inin katında (buyruklarına karşı gelmekten) sakınanlara mahsustur" (33-35).

Alimler, burada geçen zuhruf kelimesi için değişik yorumlarda bulunmuşlardır. İbn Abbas, bunun altın olduğunu söylemiş İbn Zeyd ise, Zuhruf'u ev eşyası ve yataklar olarak yorumlamış ve diğer bazı alimler de, bunu nakışlar olarak kabul etmişlerdir.

Bu ayetlerde dünya malının geçici ve fani olduğu, esas önemli olan şeyin iman, inanç ve takva olduğu belirtilmektedir. Buna göre, ana gaye, ahiretin huzuru, saadet ve mutluluğunu kazanmaya çalışmaktır. O, da, altın ve ziynetle değil, temiz iman ve salih amelle olur (el-Maverdi, en-Nuketu ve'l-Uyunu, Beyrut 1992, V, 225; Elmalılı Hamdi Yazır, Hak dini Kur'an Dili, İstanbul 1971, VI, 4263).

Zuhruf suresinin ayetleri mana bakımından sıkı sıkıya birbirlerine bağlıdırlar. Surenin bölümleri bir bütünlük arz etmektedir. Bu da srenin birden nazil olduğu kanaatını vermektedir

Surenin girişinde, Yüce Allah söze yemin ile, başlamakta ve insanları düşünmeye davet etmektedir:

"Ha mim. Apaçık Kitab'a andolsun ki, biz, düşünüp anlamanız için onu arapça bir Kur'an yaptık" (1-3).

Ondan sonra surede, insanların Hz. Muhammed (s.a.s)'in çağrısına uymayıp körü körüne atalarını taklid etmeleri, meleklere Allah'ın kızları demeleri, Allah'ın kainatın yaratıcısı olduğunu kabul ettikleri halde, O'ndan başka varlıklara da tapmaları kınanmaktadır. Bununla beraber, Hz. İbrahim (a.s), Hz. Musa (a.s) ve Hz. İsa (a.s)'ın kıssalarından bahsedilmekte, müşriklerle mücadeleleri, onlara uyarak "Tevhid"e gelenlerin kurtuluşu ve onların çağrılarına uymayanların acı sonları vurgulanmaktadır. Bu misallerle, islam davasının zorluğuna, meşakkatine ve aynı zamanda faziletine işaret edilmektedir.

Surenin sonuna doğru, fakirlerin cehalete dayanan batıl inanç ve düşünceleri tek tek çürütülmüş ve Yüce Allah'ın varlığı, birliği, dünya ve ahiretin hakimiyetinin O'na ait olduğu, insanların bunun karşısında aciz oldukları, yani "Tevhid" inancı, şöyle ifade edilmiştir:

"Gökteki ilah da, yerdeki ilah da O'dur. O, hakimdir (işinde hikmet sahibidir), alimdir (herşeyi bilir). Göklerin yerin ve ikisi arasında bulunan her şeyin mülkü kendisine ait olan Allah yücedir! Kıyametin ilmi O'nun nezdindedir. Ve siz O'na döndürüleceksiniz. Allah'ı bırakıp da taptıkları putlar, şefaat gücüne ve yetkisine sahip değillerdir. Ancak bilerek hakka Şahitlik edenler bunun dışındadır" (84-86).

Sure, küfürde ısrar edenlerin durumunun Peygamber (s.a.s) tarafından Yüce Allah'a bildirilmesi ve Yüce Allah'ın yumuşak bir ifade ile cevap vermesi ile son bulmaktadır:

"Rasulüllah'ın "Ya Rabbi! Bunlar, iman etmeyen bir kavimdir" demesine karşı (Allah),"Şimdilik sen onlardan yüz çevir ve, size selam olsun (size esenlik dilerim) de. Yakında bilecekler!" buyurdu (88-89).

Nureddin TURGAY

Bu bilgi faydalı oldu mu ?